صفحه محصول - پاورپوینت بررسی اسراف در اقتصاد اخلاق

پاورپوینت بررسی اسراف در اقتصاد اخلاق (pptx) 24 اسلاید

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 24 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :

بررسی اسراف در اقتصاد اخلاق اقتصاد اخلاق اقتصاد اخلاق نامي نو از مباحث ارزشي قديمي در اقتصاد است كه با توجه به رعايت اصول اخلاقي به تحليل پديده‌هاي اقتصاد و رفتار اقتصادي مي‌پردازد. روش بررسي: منافع فرد و جامعه با ملاحظات مادّيات و معنويات هردو مدّ نظر قرار گيرد. از نگاه رايج به مسائل اقتصادي جامعتر است و ضمن قبول قوانين علمي اقتصاد سعي بر يافتن رفاه مادّي و معنوي انسان در دامنه‌اي وسيعتر از مادّيات صرف دارد. اسراف اسراف: «از حد اعتدال خارج شدن» است و این خروج بیشتر به اخراج در فزونی است تا نقصان. راغب: «سرف» تجاوز از حد در کليه افعال انسان قرآن خطی شماره 4 آستان قدس رضوی: اَسْرَف به معنی «تباهکاری کند» و ِاسراف به معنی «تباهیها و تباه کرده» معنی شده است. این معنی از لحاظ اقتصادي در اين بحث اهمیت بسزایی دارد. قرآن يٰا بَني آدَمَ خُذُوا زينَتَكُم عِنْدَ كُلِّ مَسجِدٍ وَ كُلُوا وَ اشْرَبُوا وَ لاٰتُسْرِفُوا اِنَّهُ لاٰ يُحِبُّ الْمُسْرِفينَ اي فرزندان آدم زينتهاي خود را در هر مسجدي برگيريد و بخورید و بیاشامید و اسراف مکنید که خداوند اسرافکاران را دوست نمی­دارد تفسير معني برحسب تنزيل : استعمال قوا و اعضا در هر كاري زيادتر از مقدار تحصيل حقيقت آن فعل و زيادتر از تحصيل كمالات آن اعمّ از اينكه فعل واجب باشد يا مستحب يا مباح، اسراف محسوب مي‏شود معني برحسب تأويل و باطن : اسراف در خوردن و آشاميدن و پوشيدن به اين است كه نفس بر عقل غلبه كرده و از امر و نهي در مورد آنها غفلت مي‌كند، يعني اسراف تحصيل كردن مشتهيّات و خواست ه‌ هاي نفس است غالب بر عقل و امر الهي اخبار عن عبدالله بن عمر: «مَرَّ رَسُولُ‌الله صلي‌الله عليه و‌اله بِسَعد وَ هُوَ يَتوضّأُ، فقال: لاتَسرف يا سَعدُ! قال: اَفي الوُضُوء سَرَف؟ قال: نِعم وَان كُنتَ عَلي نَهرِ جار» از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم وارد شده: آيا در وضو اسراف هست؟ فرمود: بلي، در وضو اسراف هست اگر چه بر سر نهر جاري باشي. رفتار مصرف کننده و اسراف فروض نظریه رفتار مصرف کننده در اقتصاد خرد: اگر مصرف کننده مطلوبیت بیشتری از مصرف A بدست آورد تا B می‌گوئیم A مرجح است به B . برای تمام گزینه‌های ممکن B و A مصرف کننده: بین A و B یا A را بر B یا B را بر A ترجیح می‌دهد یا بین A و B بی‌تفاوت است. فقط یکی از این ترجیحات صحیح است اگر A را بر B و B را بر C ترجیح دهد او A را بر C ترجیح خواهد داد. Transitive فرض مرتبی بودن مطلوبیت Ordinal تابع مطلوبیت از قبیل اكيداً شبه مقعر Strictly quasi concave فروض حاشیه‌ای دیگر از لحاظ کیفیت، زمان و مقدار کالا (غیرعدد صحیح بودن) اشباع ناپذیری Non-Satiation _________________________________________________________ این فروض رفتار عقلانی مصرف کننده را تشکیل می‌دهد و در اقتصاد اخلاق نیز مورد قبول است: کل ما حکم به العقل حکم به الشرع . در اقتصاد اخلاق و در مبحث اسراف: فرض اشباع ناپذیری را وارد نمي‌كنيم. تعادل كار – درآمد- مصرف در نظریه رفتار مصرف کننده مصرف کننده تابع مطلوبیت خود را (f) با توجه به قید بودجه حداکثر می‌نماید: Max: f(q 1 ,q 2 ) S. to : y = p 1 q 1 + p 2 q 2 رفتار مصرف کننده برای تنظیم زمان کار و استراحت: تابع مطلوبیت ( U ) به شکل تابعی از فراغت (L) و درآمد (y) ، کل زمان موجود برای فرد ( T ) و زمان کار ( W ) و نرخ دستمزد ( r ): Max: U=g(T-W, rW ) اشباع پذيري-فراغت نگرش اقتصاد نئوكلاسيك به رفاه حداکثر نمودن مصرف است؛ از لحاظ نظری افراد مصرف خود را با ملاحظات فراغت و کار را حداکثر مي‌كنند. ولی در عمل مطلوبیت ناشی از مصرف بر مطلوبیت ناشی از فراغت می‌چربد. توجه انسان به ماديات ملموس كه كالاها هستند بيش از مطلوبهاي معنوي اوست كه ملموس نيستند. زيرا حس‌هاي خمسه در كالبد انساني ماده را بهتر از معنا ادراك مي‌كند. اين پديده در عمل انسان را تبدیل به ماشیني می‌نمايد که تمام همّ و غمّ وی مصروف تولید مادی می‌گردد. در صورتی که انسان باید به تولید محصولات معنوی لازم براي خود هم بپردازد که معمولاً آن در زمان فراغت حاصل می‌شود. یعنی زمانی برای تفکر و انديشه و محاسبه و مراقبه و تزكيه و تربيت و اصلاح امور روحی و معنوي و اخلاقي خود نیز لازم دارد تا در این ارتباط به هدف خلقت خود نیز پی برد و قدمی در اعتلای روحی خود بردارد. نگرش حداکثر کردن رفاه با حداکثر کردن مصرف به معنای مصرف بي حد است. در صورتی که انسان نمی‌تواند مصرف کننده کالا بدون حد و مرز باشد. زیرا برخلاف نظریات نئوکلاسیکها مصرف كننده اشباع پذير است یعنی بیش از اندازه‌ای حدوداً مشخص از کالاها و خدمات نمی‌تواند استفاده کند. به عبارت دیگر گنجایش مصرف ندارد. این مسئله اگر در تمام کالاها صادق نباشد لااقل در مورد دسته­ای از کالاها و خدمات صادق است. مصرف و مسرف اسراف منابع نوعي اتلاف منابع نيز هست اسم مكان يا زمان براي اسراف، «مَسْرَف» يا «مَسْرِف» مي‌شود كه به معني محل يا زمان اسراف معني مي‌دهد و اگر مكان يا زمان را مجازي بگيريم «مسرف» به معني «مورد اسراف» خواهد بود. مفهوم اسراف به معنی تباه کردن منابع موردنظر ماست. بخشی از منابع کالایی دچار افساد با تباهی یا دورریزی یا زبالگی، شود. ناشي از : «حرص خريد» «مصرف تقليدي» «مصرف خودنمائي» «مصرف تشويقي» «مصرف عادتي» يا بطوركلي‌تر «مصرف گرايي» اينها در معني «مسرف» با «سين» می‌گنجد نه «مصرف» با «صاد» زیرا منابع احصاء شده مورد «أکل» واقع نمی‌شود. مصرف از لحاظ نظریات اقتصاد خرد به معنی خرید کالا یا تقاضای واقع شده تعریف می‌گردد در صورتی که أُکل به معنی صرف کردن کالا یا به واژگان­ عامه «خوردن» تلقی می‌شود این خوردن لزوماً به معنی بلعیدن با حلق نیست بلکه «بکارگیری کالا» معنی می‌دهد. براي اينكه مفهوم منطوق جدا از تداعيات اذهان باشد استعمال كلمات نامأنوس يا جديد (حتي لاتين) بهتر مقصود را مي‌رساند.