مبانی نظری و ادبیات تحقیق کودکان استثنایی

قسمتی از متن:

تاریخچه کودکان استثنایی :

علاقمندی به ارضای نیازهای کودکان استثنایی در اوایل سال 1800 آغاز شد. و هدف آن این بود تا کودکان «کودن» و «دیوانه» را مورد آموزش و حمایت قرار دهند. پزشکان اروپایی مانند : ایتارد – پینل و سگن مونتسوری کوششهایی منظم و سیستماتیک جهت معالجه و آموزش کودکان استثنایی به عمل آوردند. قسمت اعظم پیشرفت هایی که در تاریخ آموزش های ویژه به عمل آمده است و کوششهای مشترک متخصصان حرفه ای و والدین است. مثلاً انجمن کودکان استثنایی (CEC) یکی از انجمن های موثری است که با شعباتی که دارد کارهای زیادی در این زمینه انجام داده است. از جمله این کارها می توان به این موارد اشاره کرد. مطالعه و تحقیق درباره ی معلولیت های ویژه، مطالعه ی درباره ی مدیریت، سرپرستی و اجرای برنامه های آموزش های ویژه، مسئولیت تربیت معلمان و گزینش دانش آموزان و غیره.

سازمان دیگری به نام سازمان شهروندان عقب مانده (ARC) وظیفه دارد که اطلاعات لازم را درباره ی معلولیت های مختلف برای والدین، اولیای مدارس و عموم مردم فراهم آورده و همچنین خدمات لازم را در اختیار کودکان قرار دهد. قانون دیگری که وضع گردید، قانون 142-94 PL که برنامه آموزشی را برای همه ی کودکان استثنایی لازم تشخیص داده است چنین تشریح می کند : «برای این که مدارس بتوانند از کمک های مالی دولت برخوردار شوند باید آموزش های لازم را برای همه کودکان استثنایی به طور مناسب و رایگان فراهم نمایند.» (هالاهان و کافمن، 1372).

تعریف کودکان استثنایی :

کودکان استثنایی، افرادی هستند که برای شکوفا ساختن استعدادهای بالقوه و انسانی شان به آموزش های ویژه و خدمات مربوط به آن دارند. منظور از آموزشهای ویژه یعنی طرح برنامه ای که بتواند نیازهای بی همتایی کودکان استثنایی را برآورده سازد. خدمات آموزشهای ویژه فراوان برای کودکانی که به نوعی با افراد عادی تفاوت دارند هم اکنون در اختیار است. (هالاهان و کافمن 1372).

دانش آموزی که از نظر جسمی یا خصوصیات رفتاری و ذهنی با اکثر دانش آموزان همکلاس خود تفاوت فاحش دارد و آموزش ویژه برای اوضا بستر از آموزش معمولی باشد. در اینجا منظور از مناسبتر بودن آموزش نسبت به آموزش عادی این است که از طریق آزمایش و بررسی مشخص شود که این آموزش از لحاظ تطبیق و سازش همه جانبه ی دانش آموز با محیط و همچنین پیشرفت تحصیلی او، برتر است. با توجه به تعریف دانش آموز فقط برای مدتی از دوران مدرسه که شرایط بالا را دارد استثنایی خوانده می شود. (عزت ا... نادری و سیف نراقی، 1380).

آموزش و پرورش کودکان استثنایی باید جرئی از آموزش و پرورش برای همه کودکان باشد. همانند دیگر کودکان، این کودکان نیز باید قسمت اصلی و اساسی از طرح کلی نظام آموزشی باشند. خارج کردن دانش آموزان استثنایی به طور مطلق از برنامه ی عادی و معمولی آموزش و پرورش، بدین معنی است که ما آنان را از آشنایی و تماس با همسالان و مربیان عادی خود دور کرده و تاکید در جدا کردن و دور نگاهداشتن آنان از روال طبیعی داریم . (عزت ا... نادری و سیف نراقی، 1380).

گروهبندی دانش آموزان استثنایی :

محققان مختلف، در زمینه ی دانش آموزان استثنایی، تقسیم بندی های گوناگونی را پیشنهاد کرده اند، ولی در این قسمت فقط تقسیم بندی کلی را که کرک از انواع این دانش آموزان به عل آورده است، ارائه می گردد.

این گروهبندی عبارتند از :

1- انحرافات هوشی : دانش آموزان تیزهوش و گندذهن

2- نقایص حسی: دانش آموزان کم شنوا- ناشنوا- کم بینا، نابینا

3- دشواریهای ارتباطی : دانش آموزان با مشکلات تکلمی و دانش آموزان با نارسایی های ویژه ی یادگیری

4- نابهنجاری های رفتاری : دانش آموزان با اختلالات رفتار

5- دشواریهای حرکتی : دانش آموزان با معلولیت های بدنی

6- سایر موارد استثنایی و بیماریها